Nerwowe tiki to powtarzające się, niezależne od woli ruchy o podłożu genetycznym. Może to być potrząsanie głową, mruganie oczami, pstrykanie palcami, pochrząkiwanie. Ich przyczyny są różne – od czynników genetycznych do znajdujących swoje źródło w otaczającym środowisku. Do jednych z najczęstszych powodów ich powstawania zalicza się stres. Borykają się z nimi zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe. Po pewnym czasie nerwowe tiki mogą samodzielnie wygasać, jednak u niektórych osób utrzymują się przez całe życie.

Choć problem tików nerwowych dotyka różnych grup wiekowych, ich najczęstsze występowanie odnotowuje się u dzieci. Warto zatem obserwować dziecko i sprawdzać, czy nie występują u niego mimowolne ruchy, które mogłyby świadczyć o obecności problemu.

Nerwowe tiki nie są jednostką chorobową, która wymagała podjęcia leczenia. Wyjątek stanowią sytuacje, kiedy zaburzają one codzienne funkcjonowanie cierpiącej na nie osoby. Jeśli zatem dziecko nie będzie sobie z ich powodu radziło w szkole, warto udać się po pomoc do lekarza.

Nerwowe tiki i ich rodzaje

Tiki mogą występować z różną częstotliwością i nasileniem. Wśród nich będą takie, które bardzo utrudniają funkcjonowanie oraz niemal niezauważalne. Obserwacje wykazały, że występują głównie w ciągu dnia, w czasie snu natomiast ustają. Ich nasilenie zmniejsza się, kiedy chory koncentruje się na wykonywaniu określonej czynności. W chwilach, gdy wypoczywa natomiast, mogą powracać.

Najczęściej występujące nerwowe tiki, to te zaliczane do grupy motorycznych (ruchy kończyn, głowy, mruganie, mlaskanie itp.).  Oprócz nich występują także tiki wokalne (sapanie, śmiech, chrząkanie, pociąganie nosem itd.). Zdarza się też, że tiki z obu grup mogą występować wspólnie.

Tendencje

Badania wykazały, że tiki nerwowe znacznie częściej dotykają płci męskiej niż żeńskiej i zazwyczaj pojawiają się w dzieciństwie. Często wynika to z niedojrzałości układu nerwowego młodego organizmu. Wraz z dorastaniem dziecka mogą ustępować. Nie jest to jednak regułą i u niektórych osób pozostają na całe życie. Jeśli są bardzo uciążliwe, w ich pozbyciu się można spróbować terapii lub metod farmakologicznych.

Co nasila tiki, czyli czego warto unikać?

Istnieją czynniki środowiskowe, które mogą dodatkowo nasilać występowanie tików. Jeśli zauważymy, że któryś z nich ma negatywny wpływ na dziecko, warto spróbować go wyeliminować. Szczególną uwagę warto zwrócić na to, jak działają:

  • Słodycze,
  • Kofeina,
  • Alkohol,
  • Konserwanty zawarte w jedzeniu,
  • Mleko i jego przetwory,
  • Stres,
  • Hałas,
  • Infekcje wirusowe i bakteryjne,
  • Głód,
  • Chemia domowa,
  • Nadmierny dostęp do gier wideo, telewizji i telefonów komórkowych.

Przyczyny powstawania i sposoby leczenia

Nerwowe tiki najczęściej wynikają z nieprawidłowej pracy mózgu, która z kolej może być spowodowana urazem, nieprawidłowym przewodnictwem nerwowym, niewłaściwym działaniem neuroprzekaźników w mózgu oraz brakiem lub niedoborem różnych substancji, które u zdrowej osoby występują w układzie nerwowym.

Do ich powstania zwykle potrzebny jest bodziec. Nerwowe tiki, które są na niego reakcją, zazwyczaj pozwalają rozładować napięcie i przynoszą chwilową ulgę. Bodźcami mogą być: stres, pozytywne oraz negatywne emocje, zmęczenie, silny lęk, aktywność fizyczna oraz spożywanie niektórych pokarmów.

Leczenie tików nie zawsze jest konieczne. Jeśli nie zaburzają one normalnego funkcjonowania, częstą praktyką jest czekanie na moment, kiedy same miną. Kiedy natomiast stają się bardzo uciążliwe, warto spróbować leczenia farmakologicznego. Stosowanie farmaceutyków musi być jednak rozważne i prowadzone pod nadzorem lekarza. Leki wymierzone w wywołujące nerwowe tiki przyczyny mogą bowiem prowadzić u dzieci do zaburzeń zdolności uczenia się i zapamiętywania.

Ocena

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here

CommentLuv badge